بزرگترین نگرانی برای بسیاری از افراد که طلاق می‌گیرند این است که چگونه کودکان تحت تأثیر قرار می‌گیرند؟ و یا چگونه تربیت خواهند شد؟ آیا همیشه کودکان طلاق نامیده می‌شوند؟ مطمئناً، طلاق برای فرزندان یک شوک و نگرانی بسیار بزرگ خواهد بود، اما باید بدانید که می‌توانید پس از طلاق کودکان سالم و شادی را پرورش دهید.
امروز در مجله دل کلینیک قصد داریم در ارتباط با نکات تربیتی کودکان طلاق با شما صحبت کنیم؛ پیشنهاد می‌کنیم با ما همراه باشید.
یکی از سخت‌ترین چالش‌هایی که زوجین طلاق با آن روبرو هستند، نحوه تربیت فرزندان است.
ممکن است برای کودکان طلاق، دیدن والدین‌شان به صورت جداگانه چالش برانگیز باشد؛ ضربه عاطفی که کودکان طلاق بعد از جدایی والدین می‌خورند به شدت زیاد است؛ به طوری که آنها همیشه ترس از جدا شدن از والد تحت کفالت خود هستند. طبق دو مطالعه جداگانه، 20% از کودکان طلاق، زمانی که صحبت از مدرسه، بهداشت و شرایط اجتماعی می‌شود، وضعیت خوبی ندارند.
اما نکته مثبتی که می‌توان درباره کودکان طلاق گفت این است که آنها به خوبی با زندگی سازگار می‌شوند و در زندگی آینده هیچ عوارض جانبی و مشکلی نخواهند داشت. نکته قابل توجه‌ای که والدین باید به همیشه آن را به یاد داشته باشند این است که، کودکان وقتی پدر و مادر ثابت داشته باشند و با یکدیگر کنار بیایند، به درستی تربیت خواهند شد.
والدین مشترک فرآیندی است که در آن دو والد مطلقه برای تربیت فرزند با هم همکاری می‌کنند؛ مهم نیست که والدین دیگر زیر یک سقف زندگی نکنند، چرا که آنها هر دو از حضانت بدنی و قانونی فرزندان خود برخوردار هستند.
در یک موقعیت موثر، هر دو آنها نیاز به مشارکت فعال در زندگی فرزند خود را درک خواهند کرد.
موضوع کلی این است همه اتفاقات و مسائل موجود را را به روشنی و بی عیب و نقص به فرزندان خود بگویید و مطمئن شوید که آنها هنوز خانواده‌ی خود را دارند و هرگز کودکان طلاق نامیده نمی‌شوند. همه ما می‌دانیم هنگامی که والدین می‌خواهند در ارتباط با مسائل جدی صحبت کنند، بچه‌ها توانایی عجیبی برای جلوگیری از این بحث‌ها دارند؛ بنابراین اطمینان حاصل کنید که وقتی می‌خواهید در ارتباط با این موضوع با فرزند خود صحبت کنید، زمان مناسبی را انتخاب کرده باشید.
این پیام مهمی است که باید بارها و بارها تکرار شود. حتی اگر فرزندان شما بگویند که می‌دانند اینگونه نیست، اما اکثر بچه‌ها در مواقعی که احساس آسیب پذیری می‌کنند یا با انتقال یا استرس روبرو هستند، تسلیم این افکار می‌شوند. به فرزندان خود بگویید که هیچ یک از این‌ها تقصیر آنها نیست. این احتمال وجود دارد که آنها از این طرز فکر پیش فرض بگیرند و بخواهند خود را سرزنش کنند. این شما و همسرتان هستید که با محبت و اطمینان می‌توانید این افکار را باطل کنید. ابراز عشق بی قید و شرط شما هرگز زیاد نخواهد بود و می‌تواند واقعاً در پرورش عاطفی فرزند شما تفاوتی ایجاد کند.
اگر پسرت گریه می‌کند که نمی‌خواهد به خانه پدر برود، او را در احساساتش “همراه” کن. تصدیق کنید که چقدر باید برای او سخت باشد به دیدار پدر نرود. سپس با گفتن جملاتی مانند: “شما خوش شانس هستید که پدر قدرتمندی دارید و شرط می‌بندم که با دیدن او سرگرم شوید” با این کار شما به تغییر ذهنیت او کمک می‌کنید.
همچنین یک سوال اساسی برای پرسیدن از یک کودک غمگین این است: “آیا کاری می‌توانم انجام دهم تا این مسئله را برای تو راحت‌تر کنم؟” گاهی اوقات منشأ عصبانیت کودکان، مثلاً نداشتن کتاب یا وسایل سرگرمی موردنظر او در خانه والدین دیگر مشکلی است که به راحتی قابل رفع می‌باشد.
شما بهتر از هر کس می‌دانید که فرزندانتان کاملاً همه چیز را تکرار می‌کند؛ اگر نظر منفی نسبت به همسر سابق خود دارید، هرگز نباید آن را به فرزندانتان اعلام کنید. رابطه کودکان با والدین، رابطه خودشان است و نباید تحت تأثیر هیچ یک از طرفین قرار گیرند. بد گفتن از همسر سابق خود در حضور فرزندانتان باعث ایجاد ذهنیت بدی در کودک شده، او را گیج می‌کند و بعد از مدتی رفتارهای نابالغ در او رشد می‌کند.
اگر واقعاً نسبت به همسر سابق خود بدخواه هستید، مستقیماً با آنها صحبت کنید؛ هرگز به طور مستقیم یا غیرمستقیم از فرزندان خود به عنوان واسطه استفاده نکنید. مطالعات نشان می‌دهد که کودکان از ثبات رشد می کنند و درگیری زیاد بین والدین می تواند منجر به یک وضعیت بسیار مضر برای فرزندان شما شود.
فرزند شما احتمالاً احساس ناراحتی، عصبانیت شما را خواهد دید. این موضوع بسیار طبیعی و حتی سالم است. مهم است که به فرزندتان بفهمانید که او را دوست دارید، احساسات بد شما تقصیر او نیست و اوضاع بهتر خواهد شد.
دیدن اینکه شما احساسات خود را به روشی آرام و سالم ابراز می‌کنید، به کودک اجازه می‌دهد تا بداند که انجام این کار نیز برای او اشکال ندارد. همچنین هنگامی که کودک شما احساسات خود را ابراز کرد، سعی کنید این احساسات را به او بازتاب دهید. این کار به شما فرصت می‌دهد احساسات او را بهتر کشف و درک کنید. می‌توانید جملاتی از جمله، “می‌بینم که ناراحت هستی” یا “می‌فهمم این باعث می‌شود که غمگین شوی” را بگویید. شنیدن احساسات منفی، صدمه دیدن و یا خشم کودک ممکن است برای شما دشوار باشد، اما او نیز باید صحبت کند.
اگر می‌توانید کودک خود را در تصمیم گیری‌های روزمره کوچک مانند نحوه چیدمان اتاق خود یا درست کردن شام مشارکت دهید، به کودک کمک می‌کند تا حدی کنترل شده رفتار کند.
قبل از اینکه آنها را به فرزندان خود معرفی کنید حتماً این احساس را داشته باشید که علاقه جدید شما دائمی است. در غیر این صورت، در صورت قطع رابطه، ممکن است آنها نسبت به روابط عاشقانه بدبین باشند و به این موضوع اعتقاد خواهند داشت که همه مشارکت‌های صمیمی محکوم به شکست هستند.
این نکته را در نظر داشته باشید که تغییرات شدید می‌تواند روند بهبودی را مختل کند. تغییر بیش از حد ممکن است توانایی فرزندان شما را برای کنار آمدن بهتر با شرایط موجود به چالش بکشد و باعث شود آنها اضطراب و یا افسردگی را تجربه کنند.
همه ما می‌دانیم که جدایی و طلاق معمولاً به معنای تغییرات بزرگ در زندگی خانوادگی است. کودک شما ممکن است هنگام وقوع این تغییرات احساس ناراحتی کند. در واقع طبیعی است که کودک احساس ناراحتی کند و این احساسات به او کمک می‌کند تا بداند که این زمان سختی برای همه است. صحبت با کودک یکی از بهترین راه‌ها برای کمک به او در تطبیق با تغییرات خانواده شماست. شما باید پیش بینی کنید که برخی از وقایع و موقعیت‌هایی نیز وجود دارد که ممکن است پس از طلاق فرزندان شما را تحت تأثیر قرار دهد. این موارد شامل تعطیلات، روزهای تولد و موارد خاص است که زمینه را برای اختلافات و نبودن خانواده در کنار هم فراهم می‌کند. در صورت امکان، سعی کنید انتقال بین دو خانه را کاهش دهید و بدون هیچ دشمنی در مورد برنامه‌ها، امور مالی یا رفاه فرزندان خود با همسر سابق خود ارتباط برقرار کنید.