عشق چیزی است که نمی توان یک تعریف واحد از آن ارائه داد چرا که ممکن است هرکسی از آن برداشت و تعریف متفاوتی داشته باشد. عشق می تواند روی زندگی ما تاثیرات مثبت و منفی زیاد و عمیقی بگذارد. به همین دلیل است که هر فردی باید بداند که رابط عاشقانه ای که درون آن قرار دارد سالم است یا ناسالم. همانقدر که عشق سالم می تواند برای انسان مفید باشد عشق ناسالم هم می تواند به او ضربه بزند. این که چه معیارهایی باعث می شود یک عشق را سالم بدانیم موضوعی است که قرار است در این مقاله به آن بپردازیم.
عشق سالم دارای معیارها و عناصر مختلفی است. اگر یک یا چند تا از این عناصر را از یک رابطه عاشقانه حذف کنیم آن عشق دیگر یک عشق سالم نیست. در ادامه مهم ترین این معیارها را معرفی و بررسی می کنیم.
در عشق سالم هر دو طرف برای یکدیگر محترم هستند و هر کس نیازهای طرف مقابل را در نظر می گیرد. در اینگونه روابط افراد از این که نیازهایشان را بازگو کنند و انتظاراتشان را از طرف مقابل به زبان بیاورند نمی ترسند. از سوی دیگر در عشق های ناسالم فرد دائما دارای احساس فشار و ناراحتی است چرا که مجبور است خودش را تغییر دهد تا مورد پسند قرار بگیرد و با شریکش متناسب شود.
صداقت و اعتماد متقابل دو ستون مهم برای عشق های سالم به حساب می آیند. این که اعتماد چطور در رابطه بوجود بیاید موضوعی مهم است. رابطه ای که مدام بی اعتمادی و احساس ناامنی همراه باشد مثلا یک طرف شکاک باشد و گوشی طرف مقابل را بررسی کند، اعتماد و صداقت از بین می رود. اینگونه روابط عاشقانه عموما به زدن تهمت و جدایی ختم خواهد شد.
در رابطه ای که عشق سالم بر آن حکمفرماست مکالمه ای که بین طرفین شکل می گیرد عاری از هرگونه ترس و استرس است و احساسات و خواسته ها بدون ترس از قضاوت یا سرزنش شدن منعکس می شود. همدلی و درک متقابل از مهارت های مهم ارتباطی به حساب می آیند که در عشق های سالم موج می زنند. در عشق ناسالم طرفین از این که احساساتشان را ابراز کنند می ترسند و همیشه منتظر هستند از سوی طرف مقابل سرزنش و تحقیر شوند.
سازگاری چیزی است که در اکثر روابط عاشقانه سالم مشترک است. عشقی که سالم باشد با واقعیت ها و شرایط سازگار می شود. انسان موجودی است که دائما در حال تغییر است و رابطه ای که سالم باشد با این تغییرات سازگاری پیدا می کند.
در رابطه ای که سالم باشد طرفین دارای یک وابستگی متقابل هستند این ینی هر دو شخص علاوه بر این که شخصیت های مستقلی هستند به عنوان یک شخص منحصر به فرد حمایت می شوند. یک تعریف بهتر از این موضوع این است که افراد بخاطر همدیگر در رابطه حضور دارند اما رفع تمام نیازهایشان وابسته به این رابطه نیست.
یکی از ویژگی های عشق سالم کنجکاوی است. کنجکاوی در این جا به این معنی است که طرفین به زندگی روزمره، اهداف و افکار یکدیگر آگاه هستند. عشاق واقعی نسبت به یکدیگر نگرشی منعطف دارند. یک معنی دیگر که برای کنجکاوی در نظر گرفته می شود این است که اگر وجهه ای از رابطه عاشقانه دچار کاهش رضایت شود طرفین دوست دارند آن قسمت را کنکاش کنند و در آن تغییراتی ایجاد نمایند.
افرادی که در یک رابطه سالم حضور دارند از این که با یکدیگر وقت بگذرانند لذت می برند با این وجود زمانی که به گذراندن وقت با یکدیگر اختصاص می دهند با توجه به نیازهای شخصی، کار و شرایط زندگی متفاوت است. دو طرف لازم نمی دانند که همه اوقات خود را با هم بگذرانند و فکر نمی کنند اختصاص زمان به تفریحات، کارها و تمایلات شخصی باعث فاصله افتادن بین آن ها می شود.
در یک رابطه سالم طرفین وقتی روحیه خوبی دارند با یکدیگر شوخی می کنند و می خندند. اشتراک گذاری لحظات خوب زندگی به کاهش یافتن استرس در کوتاه مدت و تقویت روابط در مواقع سخت کمک می کند.
یک تصور اشتباه در رابطه با عشق های سالم این است که در این نوع عشق ها اختلاف نظر وجود ندارد اما حقیقت این است که حتی در بهترین رابطه ها نیز زمان هایی وجود دارد که طرفین دچار احساس ناامیدی و حتی عصبانیت می شوند.
تفاوتی که بین رابطه سالم و ناسالم در این زمینه وجود دارد این است که در رابطه سالم طرفین سعی می کنند که موضع خود را درباره مسئله ای که روی آن اختلاف وجود دارد با احترام، صداقت و ادب بیان کنند. در این رابطه ها هر دو طرف بدون این که طرف مقابل را قضاوت و تحقیر کنند به مسئله رسیدگی می نمایند.
در عشق سالم ارتباطات اجتماعی محدود و محکوم نمی شوند بلکه پذیرفته و تشویق می شوند. طرفین یک رابطه عاشقانه سالم علاوه بر این که با یکدیگر وقت می گذرانند سعی می کنند با دوستان و خانواده خود نیز ارتباط داشته باشند. در یک رابطه عاشقانه ناسالم یک طرف یا هر دو طرف سعی می کنند طرف دیگر را از دوستان و خانواده دور کرده و او را منزوی نمایند.
در رابطه ناسالم حمایت وجود ندارد و اگر وجود داشته باشد با شرط و شروط همراه است. این در حالی است که در رابطه سالم طرفین بدون هیچ قید و شرطی یکدیگر را حمایت می کنند.
در یک عشق سالم مسئولیت ها به شکل عادلانه تقسیم و تصمیمات به صورت مشترک گرفته می شود. در این رابطه هر دو طرف به یک اندازه برای رابطه تلاش می کنند. در عشق ناسالم تصمیمات بدون در نظر گرفتن طرف مقابل گرفته می شود.
همانطور که عشق سالم یک سری شاخصه ها و ویژگی هایی دارد، عشق ناسالم هم نشانه هایی دارد که آگاهی از آن ها می توان آن را تشخیص داد. در ادامه برخی از نشانه های عشق ناسالم را برمی شمریم.
تلاش برای کنترل طرف مقابل اشتباه است. این اشکالی ندارد که درباره یک رفتار نظر و احساسات خود را صادقانه بیان کنید اما این که تلاش کنید طرف مقابل را کنترل کنید و او را تغییر دهید اشتباه است.
گاهی در عشق ناسالم رابطه از ارتباط محترمانه به خواسته های حریم شخصی کشیده می شود. اگر یک طرف برای طرف مقابل محدودیتی تعیین کند و برای اجرای آن فشار وارد کند رابطه با مشکل جدی روبه رو خواهد شد.
در رابطه سالم افراد از دیدن و همراهی یکدیگر لذت می برند و سعی می کنند بیشتر با یکدیگر وقت بگذرانند. شاید تغییرات موقتی به خاطر مشکلات زندگی در این موضوع اختلال ایجاد کند اما پایدار نیست. در روابط ناسالم به دلایل نامعلوم طرفین کمتر یکدیگر را می بینند و حتی ممکن است برای ندیدن یکدیگر بهانه دست و پا کنند.
تعادل داشتن در امور از ویژگی های رابطه سالم است. در رابطه ناسالم، نابرابری انتظارات، ارتباطات و محبت وجود دارد. نابرابری می تواند به صورت دوره ای و مقعطی اتفاق بیفتد و تکرار شود.
این مقاله به بررسی نشانه های عشق سالم و عشق ناسالم پرداخت با این وجود اگر احساس می کنید در خانه با همسرتان اختلافاتی دارید بهتر است پیش از هر اقدامی و ناسالم پنداشتن عشق خود به یک مشاوره ازدواج مراجعه کنید تا مشکلتان بر طرف شود.