یکی از مشکلاتی که ممکن است در طول زندگی با آن مواجه شوید، ترس از پیر شدن است. اکثر افراد با چنین مشکلی مواجه هستند، اما برای برخی این یک ترس جدی است. در این بین یکی از سوالات مهمی که پرسیده می شود این است که چه چیزی باعث ترس از پیری می شود؟ به منظور پاسخ به این سوال بسیار مهم با ما همراه باشید تا شما را با ترس از پیری آشنا کرده و در مورد آن اطلاعات جامع و کاملی را به شما ارائه دهیم.
مسئله مهمی که باید به آن توجه داشته باشید این است که با افزایش سن، عملکرد بدن کاهش پیدا می کند. نشانه های فیزیکی پیری چین و چروک، ریزش مو، سفید شدن مو، از دست دادن خاصیت ارتجاعی عضلانی، افتادگی پوست و… است.
در فرهنگ های غربی وسواس زیادی به جوانی و زیبایی وجود دارد، بنابراین انواع محصولاتی وجود دارد که می توانید برای مبارزه با روند طبیعی پیری آن ها را خریداری کرده و از آن ها استفاده کنید. این محصولات شامل رنگ مو، وسایل آرایشی، قرص و جراحی پلاستیک برای سفت کردن پوست شل شده است. اما نکته مهمی که باید بدانید این است که اکثر مردم در نهایت مبارزه خود با نشانه های پیری را متوقف کرده و شرایط پیری خود را می پذیرند.
با این حال، درصد بسیار کمی از افراد دچار فوبیا در مورد روند پیری می شوند. این وضعیت ترس از پیری یا پیری هراسی نامیده می شود و فقط سالمندان را تحت تاثیر قرار نمی دهد. مطالعات نشان داده اند که افراد بسیار جوان تر می توانند این ترس نادر را تجربه کنند.
پیری هراسی نوعی فوبیا است که می تواند برای هر کسی، حتی 20 ساله ها، پیش بیاید. این ترس به عنوان پاسخی به یک محرک است. همچنین ممکن است در نتیجه جابجایی عاطفی تروما ظاهر شود. ترس از پیری جنبه های رفتاری، فیزیولوژیکی و شناختی دارد. همچنین شباهت هایی به ژرونتوفوبیا دارد.
موارد مستند کمی از ترس از پیری وجود دارد. اگر چه بسیاری از افراد در مورد زمان و پیر شدن مضطرب هستند، اما تعداد کمی از آن ها دچار فوبیا می شوند. در برخی از مطالعات علمی، پیری هراسی به عنوان “سندرم دوریان گری” شناخته شده است. نام این سندرم از رمان تصویر دوریان گری گرفته شده است که رمانی است که اسکار وایلد در سال 1891 نوشته است. کسانی که مبتلا به سندرم دوریان گری تشخیص داده شده اند، به ظاهر فیزیکی خود غرور می شوند که به آن دیسمورفوفوبیا گفته می شود و این مسئله منجر به دشواری در پذیرش روند طبیعی پیری می شود. این وضعیت اغلب از طریق جراحی های زیبایی، تغییرات بدن و به ویژه درمان های جایگزین ریزش مو مشهود است.
گاهی اوقات، کسانی که به ترس از پیری مبتلا هستند، به جای خود پیری، از ایجاد یک بیماری مرتبط با پیری می ترسند. به عنوان مثال، مردی در 40 سالگی ممکن است از ابتلا به آلزایمر در حالی که در آینه نگاه می کند و متوجه ریزش مو می شود، بترسد بنابراین، در این مورد، ریزش مو، که با افزایش سن رخ می دهد، به جای این که به عنوان یک مسئله طبیعی زندگی تلقی شود، به عنوان شواهدی از احتمال خطر تعبیر می شود.
فوبیا های خاص، مانند پیری هراسی، تقریباً در 4 تا 6 درصد از جمعیت رخ می دهد. هنگامی که فوبیاها به وجود می آیند، ناشی از واکنش آمیگدال، هیپوتالاموس ساقه مغز و ساختارهای لیمبیک سپتوم هیپوکامپ نسبت به خطر درک شده هستند. گاهی اوقات می توان یک رویداد آسیب زا اولیه را به عنوان عامل ترس از پیری شناخته می شود، اما اغلب، هیچ ارتباط مستقیمی بین یک رویداد و ایجاد فوبی وجود ندارد.
در مورد ترس از پیری، اضطراب در مورد افکار تنها ماندن و ناتوانی در مراقبت از خود می تواند باعث ایجاد وحشت در فوبیا شود. گاهی اوقات، کاهش قابل توجه فیزیکی بدن یا مشکلات مالی ناشی از افزایش سن ممکن است باعث بروز ترس از پیری شود. همه این عوامل در علل ترس از پیری نقش دارند.
به طور کلی، تشخیص علائم ترس از پیری دشوار است زیرا ممکن است فرد به سختی نشان دهد که دچار ترس و اضطراب است. او ممکن است رفتار های وسواس گونه خود را پنهان کند و یا رفتارش در نگاه اول بنظر سالم برسد. به عنوان مثال، حفظ یک سبک زندگی یا برنامه روزانه که بیشتر از توانایی بدن پیر یک فرد است، مانند معاشرت با افراد بسیار جوان تر، یکی دیگر از علائم رایج است. علائم فیزیکی مانند حملات پانیک، سرگیجه، تپش قلب، درد، ناتوانی در آرامش و تنگی نفس به ترس از پیری محدود نمی شود. علائم دیگر این ترس شاهد افکار مداوم در مورد مرگ یا مردن، ناتوانی در بیان واضح نظر خود، احساس عدم ارتباط با واقعیت یا از دست دادن کنترل است.
هراس ناشی از فوبیا غیر قابل کنترل است. ممکن است افکار فرد را تحت سلطه خود درآورد و به رفتارهای اجتنابی منجر شود. فرد مبتلا به این بیماری ممکن است از پزشکان دوری کند زیرا می ترسد که پزشک به آن ها بگوید که در حال پیر شدن هستند یا ممکن است سعی کنند از طریق جراحی زیبایی از روند پیری جلوگیری کنند. در نهایت، این راهبردهای اجتنابی در کاهش شدت فوبیا شکست خواهند خورد و سایر اقدامات اجتنابی شدیدتر تطبیق داده خواهند شد.
ترس از پیری می تواند افراد را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد. این وضعیتی نیست که محدود به سالمندان باشد. بیشتر مردم درجاتی از ترس کاهش تحرک، از دست دادن استقلال و بیماری های ناتوان کننده دارند. با این حال، افراد مبتلا به ترس از پیری قادر به یافتن اثرات مثبت پیری نیستند. آنچه آن ها با افزایش سن می بینند و تجربه می کنند ترس آن ها را تا جایی تقویت می کند که به دلیل رفتارهای اجتنابی که ایجاد کرده اند دیگر نمی توانند به طور طبیعی عمل کنند.
آن هایی که به ترس از پیری مبتلا می شوند، نسبت به جمعیت عادی بیشتر مضطرب هستند. همچنین ممکن است مشکلات سلامتی مانند عدم تعادل هورمونی، اختلال در عملکرد تیروئید یا نارسایی آدرنال داشته باشند. آن ها ممکن است شخصاً مشکلاتی را که با افزایش سن رخ می دهد تجربه کرده یا دیده باشند. به عنوان مثال، والدین یک فرد ممکن است به پارکینسون مبتلا شده باشند، که باعث ایجاد فوبیا در کودک می شود.
فوبیا می تواند برای افراد آسیب زا باشد، اما برای آن درمان هایی نیز وجود دارد. فوبیا به طور کلی با ترکیبی از روان درمانی، رفتار درمانی شناختی یا درمان بازگشتی کار مغز و داروها درمان می شوند. ایده این است که رفتار و افکار فرد به هم مرتبط هستند. بنابراین، اگر بتوان افکار را هدایت کرد، رفتار فرد و فوبیا فرد نیز تغییر خواهد کرد.
درمان دیگری که اغلب برای کمک به مبتلایان به ترس از پیری استفاده می شود، هپنوتیزم بالینی است. در طول یک جلسه هپنوتیزم بالینی، بیمار توسط هپنوتیزم کننده به حالت آرامش بخشیده می شود. در این حالت پذیرا تر، متخصص بهداشت به بیمار پیشنهاد می کند افکار یا رفتار خود را تغییر دهد. به طور مشابه، هیپنوکاوی، که ترکیبی از روانکاوی سنتی با هپنوتیزم است، در درمان فوبیا مؤثر است.
کمک گرفتن از یک فرد متخصص به شما کمک می کند تا بتوانید ترس از پیری را از بین برده و با آن مقابله کنید. یک مشاور خوب می تواند قدم به قدم شما را در مراحل سخت زندگیتان یاری کرده، و در صورتی که دچار اختلال های سلامت روان باشید، با آنها مقابله کرده و در نهایت زندگی بهتری داشته باشید. پیشنهاد ما به شما کلینیک تخصصی روانشناسی دل می باشد که با روانشناسان مجربی که دارد می تواند شما را در این امر مهم یاری کند.