مشاوران زیادی در ارتباط با عشق به خود مباحث زیادی را بیان می‌کنند، اما هیچ کس به طور دقیق نمی‌داند که عشق به خود و یا به اصطلاح ” خود دوستی ” به چه معناست. بسیاری از مردم معتقد هستند که خود دوستی همان خودشیفتگی یا داشتن اعتماد به نفس بزرگ است؛ اما باید بدانید که اینطور نیست و این دو باهم تفاوت زیادی دارند. پس زمانی که می‌گوییم خود دوستی دقیقا منظورمان چیست؟ با ما تا انتها مقاله همراه باشید تا در ارتباط با این مباحث با شما صحبت کنیم.
می‌توان برای خود دوستی معانی زیادی را نام برد. در واقع خود دوستی به معنای:
به اصطلاحی ساده تر عشق به خود به معنای این نمی‌باشد که فکر کنید باهوش ترین، با استعدادترین و زیباترین فرد جهان هستید؛ بلکه به این معناست که شما نقاط ضعف خود را می‌پذیرید و از داشتن این کاستی ها ناراحت نیستید. در واقع زمانی که خودتان را دوست دارید نسبت به خودتان دلسوزی می‌کنید.
همچنین باید این نکته را بدانید که عشق به خود یک خوشحالی فوری نیست؛ برای مثال خوردن یک پیتزا یا خریدن لباسی جدید ممکن است در لحظه حس خوبی به انسان بدهد اما این حس پایدار نیست و در طولانی مدت می‌تواند برای شما مضر باشد. بنابراین عشق به خود یعنی آنچه بدن، مغز و روح شما برای زندگی به آن نیاز دارد.
خودشیفتگی یک اختلال شخصیتی می‌باشد که در آن فرد از نظر شخصیت، دارای صفات بزرگ منشی و جلب توجه و از نظر عملکردی، به دنبال ارتباط با دیگران برای داشتن اعتماد به نفس بالا، استثنایی دانستن خود و داشتن روابط سطحی را دارا می‌باشد.
بیشتر افراد خودشیفته نگران بازخورد مثبت و بزرگ از دیگران هستند و زمانی که موفق و یا ناموفق می‌شوند با احساسات مثبت و منفی شدیدی واکنش نشان می‌دهند. این افراد نیازمند توجه بسیار زیاد اعتماد بنفس بالا هستند.
خودشیفتگی با یک احساس بزرگ نمایی از خود، عدم همدلی با دیگران ، نیاز به تحسین بیش از حد و اعتقاد به اینکه فرد منحصر به فرد است و شایسته برخورد ویژه است، مشخص می شود. اگر با شخصی روبرو شوید که به طور مداوم این رفتارها را از خود نشان می دهد، ممکن است با فردی بسیار خودشیفته روبرو باشید.
از طرفی خود دوستی یک صفت از جنبه ای مثبت در ارتباط با زندگی به همراه عشق و بدون افکار منفی می‌باشد. فردی که خود دوست است و به خود عشق می‌ورزد در نتیجه با اطرافیان خود هم با عشق رفتار کرده و با روندی مثبت به ارتباط های خود ادامه خواهد داد.
عشق به خود به این معناست که از اعماق عمق خود آگاه شوید، از اینکه دقیقاً چه کسی هستید سپاسگزار باشید. عشق به خود همچنین توانایی این را دارد که خود را بسازید و از آن برای بهتر شدن خود استفاده کنید، تا اینکه نقص های خود را به گردن دیگران بیندازید. وقتی خودتان را دوست داشته باشید، به راحتی می‌توانید مسئولیت خود را به عهده بگیرید.
اما در ارتباط با افراد خودشیفته باید بگوییم که خودشیفتگی توانایی شخص را در دوست داشتن خود از بین می‌برد. اگرچه ممکن است تصور کنید که افراد خودخواه بیش از حد خودشان را دوست دارند اما یک فرد خودشیفته یک فرد ناتمام است. فردی که احساس می کند باید همه چیز را برای خودش ببرد، هر چند که در واقع به آن ها نیازی ندارد. اما شخصی که پر از عشق به خود باشد، همیشه راضی است و حریص نیست. آنها می توانند به شما عشق بدهند زیرا آنها دارای عشق به خودشان هستند.
برای درک عمیق تری از چگونگی تفاوت خودشیفتگی و خود دوستی می‌توان گفت که این صفات می‌تواند بر زندگی روزمره فرد تأثیر بگذارد. یک فرد خودشیفته می‌تواند ساعت ها وقت خود را صرف انجام یک پروژه کاری کند و زحمت زیادی بکشد تا آن را به پایان برساند. هدف نهایی او تحت تأثیر قرار دادن و تحسین دیگران است؛ به این معنی که تمام کارهای سخت آنها در واقع مربوط به انجام یک کار خوب و احساس خوب در مورد آن نیست، بلکه بیشتر فکر و ذهنشان به همه جایزه ها و توجه هایی است که در نهایت کار به آن می‌رسند. اما افرادی که به خود عشق می‌ورزند، به راحتی نیاز خود را در می‌یابند و به استراحت و ورزش اهمیت می‌دهند همچنین مهمتر از همه ، برای تقویت روابط عمیق تر در زندگی خود تلاش می‌کنند. بنابراین ، افراد سالم خود به خود پرورش می یابند و در عین حال مراقب و تقویت روابط و ارتباطات مهم هستند.
بنابراین اکنون می‌دانید که عشق به خود، شما را به انتخاب سالم زندگی کردن تحریک می کند. وقتی به خود احترام می‌گذارید، به احتمال زیاد چیزهایی را انتخاب می کنید که نحوه زندگی شما را پرورش دهند و به شما به خوبی خدمت کنند. سعی کنید تمرین مراقبت از خود را فراموش نکنید چرا که وقتی شما از نیازهای اساسی خود(مانند تغذیه سالم، ورزش، خواب مناسب، صمیمیت و روابط اجتماعی سالم) بهتر مراقبت کنید، خود را بیشتر دوست خواهید داشت.
در آخر پیشنهاد می‌کنیم برای تمرین خود دوستی و چگونگی انجام آن با مشاورین ما مشورت کنید.