همه ما گاهی اوقات، تحریک پذیر هستیم، اصطلاحا اعصاب نداریم، و یا احساس می­کنیم زودرنج شده ایم. اما اگر به موقع جلوی این حس را نگیریم، این موضوع برای ما به یک عادت تبدیل شده و می­تواند در آینده مشکلاتی را در زندگی ما ایجاد کند. ممکن است حرفی بزنید که بعدا از آن پشیمان شوید، ممکن است اطرافیانتان را آزرده خاطر کنید، یا سرکار به جای تمرکز بر کاری که دارید، حواستان به مسائلی باشد که با همکاران رخ داده. گاهی اوقات هم ممکن است به دلیل همین زودرنجی، روابطتان را با دوستانی قطع کنید، که می­توانند از بهترین دوستان شما باشند. زودرنجی می­تواند هرآن باعث مشکلاتی غیر منتظره در زندگی ما شده و دانستن علت زودرنجی ما، درمان زودرنجی و قطع به موقع آن می­تواند به ما کمک کند که از این اتفاقات غیرمنتظره، دوری کنیم.

در این مقاله 8 راهکار را به شما انتقال می­دهیم که با انجام آنها می­توانید این احساس عصبانیت، تحریک پذیری و زودرنجی را درمان کنید.

پذیرش تحریک پذیری قدم اول درمان زودرنجی

فرض کنید شخصی به شما می­گوید: “چرا اینقدر بداخلاق هستی؟”. اولین چیزی که به ذهن همه ما می­رسد این است که به فرد پاسخ دهیم: “من بد اخلاق نیستم!”. یا اینکه او را سرزنش کنیم، و اشتباهاتی که او انجام می­دهد را به او یادآور شویم. اما اگر چندین نفر این موضوع را به شما گفتند، نیاز به بررسی بیشتری دارد. قطعا انکار زودرنجی راه آسانی برای مواجهه با دیگران است، اما بهترین راه نیست و این موضوع به جای اینکه به درمان زودرنجی کمک کند، برعکس باعث بدتر شدن شما می­شود. نیاز نیست به همه اعلام کنید که بله من زودرنج هستم، بلکه همین که پیش خودتان این موضوع را قبول کنید، خود قدم اول برای درمان زودرنجی است. جالب است بدانید، همین که بدانید شما یک فرد زودرنج هستید، می­تواند از زودرنجی شما کم کند.

علت زودرنجی را بیابید

گاهی اوقات، منشا زودرنجی شما بسیار مشخص است و گاهی اوقات خیر. برای مثال ممکن است یکسری اتفاقاتی که شما به آن علاقه ندارید، علت زودرنجی شما باشند. گاهی اوقات ممکن است حتی علت زودرنجی شما مشکلات جسمی شما باشد. گاهی اوقات هم ممکن است کاملا از علت زودرنجی خود بی خبر باشید و این در حقیقت استرس و اضطراب شما باشد که علت زودرنجی شما شده است. کمی با خود فکر کنید که چه چیزی علت زودرنجی شما شده است. این تفکر می­تواند به شما کمک کند تا مشکلات دیگری را هم اگر وجود دارند کشف کنید.

حتی گاهی اوقات گرسنگی یا تغذیه بد هم می­تواند باعث زودرنجی شود. معمولا کافئین بالا می­تواند به استرس دامن زده و باعث زودرنجی شود. البته دقت کنید که همیشه علت زودرنجی بیرونی نیست. گاهی اوقات حتی ممکن است زودرنجی نتیجه تغییرات هورمونی و یا گاهی اوقات ناشی از انواع اختلال های سلامت روان باشد.

نفس عمیق ترمز زودرنجی

شما باید افکار خودتان را کنترل کنید. افکاری مانند این که من اینجا را یک دقیقه دیگر هم نمی­توانم تحمل کنم، یا این فرد را دیگر بیشتر از این نمی­توانم تحمل کنم نه تنها باعث بدتر شدن رنجش و عصبانیت شما می­شود، بلکه بدن شما با پاسخ به این افکار با آزاد کردن هورمون کورتیزول، باعث افزایش استرس شما خواهد شد. ضربان قلب و فشار خون شما بالا می­رود و ممکن است احساس کنید عرق کرده اید. در این زمان است که بیشترین چیزی که به شما کمک می­کند یک نفس عمیق است. نفسی که به آرامی می­کشید می­تواند پاسخ های فیزیولوژیکی که بدن شما می­دهد را آرام کند. در نتیجه مغز شما هم آرام می­شود و می­توانید بهتر تصمیم بگیرید.

زمانی که احساس می­کنید زودرنجی شما بر شما غالب شده است، سعی کنید چندین نفس پشت سر هم و به آرامی بکشید. اگر بتوانید نفستان را ثانیه ای نگه دارید که بهتر است. این کار را سه  بار انجام دهید و مطمئن باشید که نفس عمیق برای درمان زودرنجی مفید بوده و احساس بهتری خواهید داشت.

آدامس و جلوگیری از استرس

ممکن است که جویدن آدامس برای دندان های شما مضر باشد، اما فایده هایی هم دارد. آدامس یکی از راه های سریع برای کاهش استرس است که می­تواند جلوی رنجش زودهنگام شما را بگیرد. دفعه بعدی که حس کردید دارید عصبی می­شوید یک آدامس بجوید و خواهید دید که کمی آرامتر شده اید.

استراحت، درمان زودرنجی

وقتی که بسیار خسته هستید، تحریک پذیری شما بالا می­رود و ممکن است هر استرسی بتواند تاثیر خود را چندین برابر بر روی شما نشان دهد، چون به خودی خود کار زیاد باعث استرس می­شود. در این شرایط، حتی چند دقیقه استراحت هم می­تواند یک تاثیر بزرگ داشته باشد. پس استراحت کنید و بدانید که استراحت می­تواند یکی از درمان های رنجش زودهنگام باشد.

ضمنا دقت کنید که منظور از استراحت، استراحتی برای مغز شما است. بنابراین این استراحت می­تواند شامل خوابیدن هم باشد اما تنها به معنی خوابیدن نیست. شما می­توانید به موسیقی گوش دهید، راه بروید و یا حتی بازی کنید.

ورزش

یکی از علت های زودرنجی عدم تعادل در وضعیت فیزیولوژی بدن است. ورزش می­تواند حتی برای سلامت روان انسان مفید باشد. بنابراین هر فعالیت بدنی ای می­تواند یک درمان بسیار موثر برای اضطراب و استرس، اختلالات خوردن و همچنین درمان زودرنجی باشد. به خصوص زمانی که زودرنجی شما از یک اختلال روانشناسی دیگر نشات گرفته باشد، ورزش می­تواند کمک کند

نکته مهم این است که باید تعادل را رعایت کنید. اگر ورزش می­کنید رژیم بسیار سخت غذایی نگیرید. و یا اگر نیاز به رژیم دارید ورزش های بسیار سخت و طاقت فرسا انجام ندهید. خود رژیم غذایی ناسالم یا فعالیت بیش از حد ممکن است برای بدن مضر باشد و در نهایت باعث شود که تحریک پذیری شما حتی بیش از پیش شود.

افکار خود را مدیریت کنید

جالب است بدانید که ما می­توانیم تا حد زیادی افکار خود را مدیریت کرده و آنهارا تغییر دهیم. نگرش ما به زندگی قطعا می­تواند یک علت زودرنجی ما باشد. برای مثال ممکن است ما در یک صف برای خرید نان باشیم. حال هم می­توانیم از بوی نان لذت ببریم یا با کسی هم صحبت شویم، هم می­توانیم با خود به این فکر کنیم که “از تلف کردن زندگی در این صف های بی معنی متنفرم”. در هر دو حالت ما زمان مشخصی را منتظر خرید نان بودیم. اما در حالت اول افکار خود را مدیریت کرده و در حقیقت به درمان زودرنجی کمک کرده ایم. ضمن اینکه باید با خودتان رو راست باشید. در مثال بالا، با خود فکر کنید که افراد زیادی به نان احتیاج دارند و پخت نان هم زمان بر است. بنابراین طبیعی است که صف ایجاد شده و خرید نان کمی طول بکشد.

مشاوره درمان زودرنجی

زودرنجی به تنهایی یک اختلال روانشناسی نیست. اما در موارد بسیاری می­تواند نشانه ای از بسیاری از مشکلات سلامت روان باشد. بنابراین اگر برای مدت زیادی است که احساس می­کنید زودرنج شده اید یا اگر افراد زیادی به شما می­گویند که زودرنج هستید، می­توانید از یک روان درمانگر کمک بگیرید. یک دکتر روانشناس خوب می­تواند مشکل شما را شناسایی کرده، به شما گوشزد کند و همچنین در درمان زودرنجی و همچنین درمان مشکلات دیگر سلامت روان شما، شما را یاری کند.